Masyw Mont Blanc widziany ze Szwajcarii, 2 X 2007, fot. MadGeographer

Mont Blanc

Ekspedycja do bibliotek Strasburga

Wspinaczka na Mont Blanc była miłą dystrakcją w trakcie dwumiesięcznej kwerendy bibliotecznej w Instytucie Badawczym Carré de Malberg oraz Europejskim Trybunale Praw Człowieka w Strasburgu w lipcu i sierpniu 2003 r. Ze strony kolegi Michała Warsickiego padła “przypadkowa” propozycja wspinaczki, doszło do “przypadkowego” wyjazdu i “nieprzypadkowego” wejścia…

Mont Blanc

Mont Blanc (wł. Monte Bianco – pl. “Biała Góra”) jest najwyższym szczytem Alp, a przez część geografów uważany za najwyższą górę Europy. Góra bywa niekiedy określona w języku francuskim jako La Dame blanche (pl. “Biała Dama”) oraz w języku włoskim jako Il Bianco (pl. “Biały”). Wznosi się na wysokość 4.810 m n.p.m.

Główny szczyt leży na terenie Francji, choć przez boczny wierzchołek Mont Blanc de Courmayeur  (4.748 m n.p.m.) przebiega granica francusko-włoska. Mont Blanc znajduje się między włoską Doliną Aosty a francuską Górną Sabaudią. W odległości 17 km od wierzchołka znajduje się trójstyk granicy francusko-włosko-szwajcarskiej.

Próby zdobycia Mont Blanc zostały zainicjowane przez genewskiego przyrodnika Horacego-Benedykta de Saussure (1840-1899). W 1760 r. po raz pierwszy odwiedził on Chamonix i ustalił nagrodę pieniężną dla osoby, która odnajdzie drogę na szczyt. Pierwszego udokumentowanego wejścia na wierzchołek dokonali 8 sierpnia 1786 r. poszukiwacz kryształów z doliny Chamonix Jacques Balmat (1762-1834) i doktor Michel-Gabriel Paccard (1757-1827). Pierwsza kobieta, mieszkanka Chamonix Marie Paradis (1778-1839) zdobyła Mont Blanc 14 lipca 1808 r. Pierwszego polskiego wejścia na szczyt dokonał poeta romantyczny Antoni Malczewski (1793-1826).

Istnieje kilka klasycznych dróg wspinaczkowych. Najbardziej popularną jest “droga normalna” (Goûter), nazywana także “Drogą Królewską” (fr. Voie Royale) czy inaczej “Drogą Poszukiwaczy Kryształów” (fr. Voie Des Cristaliers).

Mont Blanc jest popularnym szczytem wspinaczkowym. Szacuje się, że rocznie górę zdobywa ok. 20.000 osób. Jest jednocześnie górą o największej liczbie ofiar śmiertelnych. Na Mont Blanc co roku ginie niemal 100 osób. W całej historii wspinaczka na górę kosztowała życie między 6.000 a 8.000 alpinistów.

Wspinaczka na Mont Blanc

Dzień pierwszy. Dojazd z Strasburga do Chamonix, gdzie spotykam Michała i Piotra Warsickich oraz ich ekipę.

Dzień drugi. Wchodzimy na szczyt wspomnianą drogą Goûter. Podejście z Saint-Gervais-les-Bains do Nid d’Aigle i nocleg pod namiotem.

Dzień trzeci. Podejście do schroniska Goûter, gdzie nocujemy. W czasie wspinaczki przy słynnym kuluarze Goûter widzimy nosze pokryte prześcieradłem. Kolejna w tym miejscu ofiara lawin i wolno spadających kamieni. Co roku ginie tam kilka osób.

Dzień czwarty. Wcześnie rano podejmujemy próbę ataku na szczyt. Z powodu słabej widoczności, wiatru i opadów, docieramy tylko do Dôme du Goûter i zawracamy. Z powodu choroby wysokościowej części uczestników, pozostali członkowie wyprawy decydują się na powrót do Chamonix. Ze względu na brak czasu i chęć szybkiego powrotu do kraju, zabierają z sobą sprzęt. Raki, czekan i kask wypożyczam w schronisku.

Dzień piąty. Około godz. 3.00 rano wyruszam na szczyt. Tego dnia na Mont Blanc wchodzi kilkadziesiąt osób. Pogoda jest znośna, ale widoczność słaba. Po wejściu na wierzchołek, szybko schodzę do schroniska, gdzie docieram ok. 10.00. Mimo uwagi w czasie zejścia w kuluarze Goûter dostaję spadającym kamieniem w żebro i upadam na ziemię. Jak to się stało, że żebro nie zostało złamane, do dziś nie wiem. Schodzę do Nid d’Aigle, skąd kolejką linową zjeżdżam do Saint-Gervais-les-Bains. Tego samego dnia wracam do Strasburga.

*Fotografie w pokazie slajdów “Mont Blanc as seen from between Aosta and Pré-Saint-Didier in Valle d’Aosta”, VII 2009, fot. Simo Räsänen oraz “Mont Blanc Massif (Aiguille d’Argentière) in Valais, Switzerland”, 2 X 2007, wikipedysta MadGeographer; a także “Mont Blanc i Dôme du Goûter seen from the north”, 18 VIII 2004, fot. Tinelot Wittermans  oraz “Mont Blanc from Chamonix”, 31 V 2005, fot. Emmanuel Boutet, uzyskane via Wikimedia Commons.

Opracowanie: Bartłomiej Wróblewski
Opublikowano: 7 III 2012 r.

Propozycja cytowania: Bartłomiej Wróblewski, Mont Blanc, (na:) www.7szczytow.pl, stan 7 III 2012 r.

Everest widziany z Nepalu, fot. Galyna Andrushko

Partnerzy wyprawy na Everest 2013 (strona południowa)

Partnerzy wyprawy na Masyw Vinsona 2012

Partnerzy wyprawy na Everest 2012 (strona północna)

© 7SZCZYTÓW.PL